Gmach Poczty Głównej w Opolu na starych zdjęciach

To jeden z najbardziej charakterystycznych budynków w centrum Opola. Okazały gmach zaprojektowany przez architekta Albrechta (tego samego, który później zaprojektował wieżę ratusza) powstał w połowie lat 50. XIX stulecia na ówczesnych peryferiach miasta. Wybudowany w stylu renesansu włoskiego pod koniec XIX wieku został przebudowany przez włoskich i berlińskich architektów. Wtedy też dobudowano boczne skrzydła. Ostateczny kształt otrzymał w latach 30. XX wieku, gdy nastąpiła przebudowa w stylu modernizmu.

Lokalizacja tuż obok dworca była celowa, ponieważ kolej zapewniała najszybszy i najbezpieczniejszy transport korespondencji i przesyłek. Na początku XX wieku poczta opolska, nosząca nazwę cesarskiej (Kaiserliche Postamt) posiadała także oddział na Zaodrzu oraz agencję pocztową w dzielnicy Zakrzów. W 1909 roku, oprócz dyrektora, nadpraktykantów, nadsekretarzy pocztowych i nadsekreatrzy telegrafu poczta  zatrudniała także 11 listonoszy i roznosicieli, którzy przyjmowali i roznosili przesyłki i listy. U schyłku pierwszej dekady XX wieku poczta główna (Postamt I) otwarta była w miesiącach wiosennych i letnich w godzinach od 7.00 do 13.00 i od 14.00 do 20.00, a w miesiącach jesiennych i zimowych w godzinach od 8.00 do 9.00 i od 12.00 do 13.00.

 

Gmach cesarskiej poczty przy dawnym Krakowskim Przedmieściu (Krakauer Vorstadt), ok. 1880 roku.

 

Gmach poczty w latach 20./30. XX wieku.

 

Pomnik pocztowców poległych w czasie I wojny światowej, lata 30. XX wieku.

Odsłonięcie pomnika Ottona von Bismarcka przed Pocztą Główną, 1911 rok

 

Wejście główne, ok. 1935 roku.

 

Budynek poczty od ul. Krakowskiej, 1932 rok, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe.

Skwer przed pocztą główną, fot. A. Śmietański, lata 60. XX wieku.

Fot. Muzeum Śląska Opolskiego

Materiał powstał na podstawie książki autorstwa dr. Macieja Borkowskiego „Opole przełomu wieków XIX/XX”, Wydawnictwo Księży Młyn, 2015.