Do Prószkowa i rezerwatu Staw Nowokuźnicki

Krótka trasa, która nie zabierze Wam dużo czasu, a dostarczy sporo wrażeń. Doskonała dla każdego, kto lubi rowerowe spacery bez dużego wysiłku. Szczególnie polecamy ją obserwatorom ptaków. Cel naszej wycieczki, Staw Nowokuźnicki to rezerwat przyrody, w którym spotkać można wiele gatunków ptaków, w tym tak rzadkie jak bocian czarny czy kobuz. Jeszcze większa jest liczba chronionych roślin, które tu występują. Nad stawem rozmieszczone są pomosty z ławkami, a także wieża widokowa ułatwiająca obserwację przyrody. Miłośnicy zabytków i historii z kolei powinni być usatysfakcjonowani wizytą w Prószkowie, z malowniczym Rynkiem i kościołem św. Jerzego oraz najważniejszym zabytkiem miasteczka - Zamkiem Prószkowskich.

Szczegółowa mapa trasy: 

Długość / rodzaj trasy: 33,4 km / łatwa
Czas przejazdu: ok. 2,0 – 3,0 h (Plik gpx w załączniku)
 

         Wycieczkę rozpoczynamy na placu Olgi „Kory” Sipowicz, przed stacją kolejową i Centrum Przesiadkowym Opole Główne. Kierujemy się na zachód, ulicą Korfantego. Dojeżdżamy do mostu na Kanale Młynówka, przy którym skręcamy w lewo, na bulwar spacerowo-rowerowy biegnący wzdłuż kanału. Po chwili dojeżdżamy do śluzy na Kanale Młynówka i skręcamy przy niej w prawo. Okrążamy widoczne przed nami zabudowania dawnej stoczni rzecznej i przez most na Odrze wjeżdżamy do parku na Wyspie Bolko. Tuż za mostem skręcamy w lewo i od razu w prawo, mijając po chwili wejście do Ogrodu Zoologicznego. Główną aleją parkową jedziemy do polany w centrum parku i skręcamy w lewo, jadąc dalej wzdłuż ogrodzenia ZOO. Kiedy miniemy staw po prawej stronie drogi ze stojącą nad nim kawiarnią, zaraz za jej budynkiem skręcamy w prawo. Jedziemy prosto do końca i skręcamy w lewo, by po chwili skręcić w prawo i wyjechać na drogę dla samochodów przed mostem na Kanale Ulgi. Przejeżdżamy na drugą stronę i zaraz za mostem skręcamy w lewo. Od tej pory jedziemy 7 km wałem nad Kanałem Ulgi, a później nad Odrą. Droga na koronie wału momentami może być lekko wyboista, ale przez większość pokonywanego odcinka towarzyszy jej wygodniejsza droga u podnóża wału. Po drodze mijamy duże zakole Odry, widząc po drugiej stronie rzeki dzielnicę Groszowice z kościołem św. Katarzyny Aleksandryjskiej, a nieco dalej przemysłowe zabudowania dzielnicy Metalchem. Na końcu zabudowy przemysłowej zjeżdżamy z wału, skręcając w prawo obok głazu upamiętniającego powódź z 1997 roku. Polna droga prowadzi nas do wsi Boguszyce, w której dojeżdżamy do głównej ulicy – drogi krajowej 45 i skręcamy w lewo. Po chwili niepostrzeżenie wjeżdżamy do połączonej z Boguszycami wsi Źlinice. Na skrzyżowaniu przy popularnej restauracji „Antek” skręcamy w prawo, w ul. Prószkowską. Na pierwszym rozwidleniu dróg skręcamy łagodnie w lewo i jedziemy niecałe 3 km do drogi wojewódzkiej 429. Skręcamy łagodnie w prawo i wjeżdżamy do Prószkowa.

[1]

Opole, Prószków
         

          W Prószkowie jedziemy do ronda w centrum miasta i skręcamy w prawo. Po lewej stronie mijamy Zamek Prószkowskich. Jego budowę zainicjował hrabia Jerzy Prószkowski w 1563 roku, a projekt przygotowali włoscy architekci. Podczas potopu szwedzkiego zamek został doszczętnie zniszczony. Odbudowano go ponownie w 1677 roku. W XIX wieku zakupił go król pruski Fryderyk II, który urządził tu Akademię Rolniczą. Później budynek został zaadaptowany na potrzeby szpitala. Na terenie zamku jest malowniczy park, niestety niedostępny. Obecnie funkcjonuje tu dom pomocy społecznej, więc zamku nie uda się zwiedzić, ale warto zajrzeć na jego dziedziniec, a potem odpocząć chwilę na zacienionym skwerze przy nim, skąd można mu się lepiej przyjrzeć.
        Tuż za zamkiem przejeżdżamy przez prószkowski Rynek z malowniczymi kamieniczkami i kościołem św. Jerzego. Ufundował go w 1578 r. hrabia Jerzy Prószkowski w miejscu drewnianego kościoła, który stał w tym miejscu już w średniowieczu. Nowa świątynia spłonęła podczas wojny trzydziestoletniej. Odbudowano ją w 1687 roku. We wnętrzu można zobaczyć zachowane z oryginalnej budowli rzeźby św. Piotra i Pawła, barokowe ołtarze, piękną lożę kolektorską Prószkowskich, ambonę i trzy 400-letnie dzwony.
          Za kościołem opuszczamy centrum miasteczka i na najbliższym rozwidleniu dróg skręcamy w lewo. Po prawej stronie drogi mijamy niewielki park. Wjeżdżamy do niego i jedziemy wąską ścieżką pośród drzew ok. 1 km. Na skrzyżowaniu na jej końcu skręcamy w prawo i jedziemy do pobliskich zabudowań. Tu skręcamy w lewo i wjeżdżamy do prószkowskiego arboretum. Powstało ono w 1868 roku przy istniejącym tu wówczas Królewskim Instytucie Pomologicznym. Rosnące tu drzewa i krzewy pochodzą z różnych stref klimatycznych. Dla lepszych efektów sadzono od razu duże, wieloletnie sadzonki. Wokół parku znajdują się pozostałości dawnych szklarni i kilka zabytkowych willi, które dodają popularnie zwanej „Pomologii” atmosfery porzuconego w gęstej zieleni mini-uzdrowiska. Park wciąż czeka na przywrócenie mu dawnej świetności. W miejscu Instytutu jest dziś Technikum Ogrodnicze, w którym uczyła się znana piosenkarka pochodząca z Opola, Edyta Górniak. 
           Po wjeździe do arboretum jedziemy centralną aleją parku do końca (200 m) i skręcamy w lewo. Trzysta metrów dalej wyjeżdżamy z parku i skręcamy w prawo, na drogę polną biegnącą skrajem zagajnika. Gdy dojedziemy do asfaltowej szosy, skręcamy w lewo i wjeżdżamy do Nowej Kuźni. Przejeżdżamy prosto przez główne skrzyżowanie i sto metrów dalej dojeżdżamy do rezerwatu Staw Nowokuźnicki. Skręcamy w lewo i schodzimy z roweru, idąc dalej drewnianym pomostem spacerowym biegnącym wzdłuż stawu do wieży widokowej. Na terenie rezerwatu można spotkać wiele ptaków, m.in.: bociany czarne, kobuzy, błotniaki, krzyżówki, łyski, łabędzie, orliki krzykliwe, rybołowy czy dzięcioły duże. Występują tu również bobry i wydry. Równie ciekawa jest szata roślinna stawu. To 320 gatunków i 30 różnych zbiorowisk roślinnych. Do najciekawszych i najrzadszych przedstawicieli tutejszej flory należą kotewka orzech wodny czy salwinia pływająca, czyli jedyny spotykana w Polsce gatunek paproci wodnej.

[2]

Staw Nowokuźnicki
           

            Z wieży widokowej cofamy się ok 50 m w stronę wsi i skręcamy w prawo na wąską ścieżkę prowadzącą do głównej drogi biegnącej przez Nową Kuźnię. Skręcamy w lewo i po chwili przecinamy prosto skrzyżowanie, które mijaliśmy w drodze nad staw. Sześćset metrów za nim skręcamy w prawo, w wąską ul. Zieloną, którą łatwo przeoczyć. Po chwili docieramy do skrzyżowania z ul. Cmentarną i jedziemy prosto na drogą gruntową, która 700 m dalej kończy się na kolejnej asfaltowej szosie. Tu skręcamy w prawo i jedziemy do pobliskich Chrząszczyc. W centrum wsi docieramy do ciekawego architektonicznie kościoła Matki Boskiej Szkaplerznej. Na skrzyżowaniu przy nim skręcamy w lewo, na drogę wojewódzką 414, opuszczamy wioskę i jedziemy drogą dla rowerów do sąsiednich Górek. Dalej, trzymając się cały czas ciągów pieszo-rowerowych przy drodze wojewódzkiej, docieramy do opolskiej dzielnicy Winów. Zaraz za Winowem, gdy miniemy niewielkie osiedle po prawej stronie drogi, na następnym rozwidleniu dróg zjeżdżamy z głównej ulicy w prawo, po czym na następnym skrzyżowaniu znów skręcamy w prawo. Przejeżdżamy prosto przez skrzyżowanie z ruchliwą drogą krajową 45 i zmierzamy w stronę znanego nam z początku wycieczki mostu na Kanale Ulgi, który prowadzi na Wyspę Bolko. Za mostem skręcamy w lewo, na asfaltową szosę, a 30 m dalej skręcamy w prawo na drogę dla rowerów prowadzącą w głąb parku. Meandrującą wieloma zakrętami i dobrze oznaczoną drogą rowerową jedziemy przez cały park do mostu na Odrze. Po drugiej stronie rzeki skręcamy w prawo, dojeżdżamy do Kanału Młynówka i przez śluzę przejeżdżamy na jego drugą stronę, gdzie skręcamy w lewo. Bulwarem nad Młynówką docieramy do mostu przy ul. Korfantego, gdzie skręcamy w prawo. Po chwili dojeżdżamy do mety naszej wycieczki przy stacji kolejowej Opole Główne. 

[3]

Opole, Kanał Ulgi

Autorem trasy jest Przemysław Supernak – podróżnik, bloger podróżniczy, pasjonat wycieczek rowerowych, organizator wypraw i współtwórca Opolskiego Festiwalu Podróżniczego. Rodowity Opolanin zafascynowany nie tylko dalekimi krajami, ale również swoim rodzinnym miastem i regionem. Mimo, iż poznał niejedno piękne miejsce na świecie, w którym wielu chciałoby się osiedlić, od urodzenia mieszka w Opolu, podkreślając, że to dla niego najlepsze miejsce do życia. Prowadzi w mediach społecznościowych fan page podróżniczo-turystyczny SuperGlob: www.facebook.com/superglob1